برچسب: به

بگویید آخرین باری که در مورد روتر WiFi خود فکر کرده اید کی بوده است؟ بگذارید حدس بزنم: هنگامی كه اتصال اینترنت شما بسیار پیچیده شد و شما حرکت جادویی خود را انجام دادید – سیم را قطع كنید ، 10 ثانیه منتظر بمانید و سپس سیم را دوباره وصل كنید. پوف پس از یک نفس راحت توانستید آن را مجدداً راه اندازی کنید و دوباره بیدار شوید. اما من هكرها را می شناسم ، و شما باور نمی كنید كه آنها چقدر به روتر قدیمی شما اهمیت می دهند. در واقع ، آنها آن را ارزشمند می دانند – زیرا آنها فقط در حال ریزش هستند تا آن را در بزرگراه داده سرقت شده قرار دهند:

بنابراین ، اگر کسی کمک بزرگی به نام شما به یک سازمان جبهه جعلی بدهد ، تعجب نکنید وام جدید پس از گرفتن هویت شما .

و مشکلات می تواند فراتر از سرقت باشد. هکرها پس از ورود به شبکه خانگی شما ، به لپ تاپ ها ، دوربین های امنیتی هوشمند و سایر دستگاه های متصل دسترسی پیدا می کنند – از جمله وب کم مورد استفاده برای بزرگنمایی یا اسکایپ با دوستان و خانواده.

نه تنها هکرها به راحتی کشف کنید که در کجا زندگی می کنید – اما آنها سن فرزندان شما و مکانی که آنها به مدرسه می روند را می دانند. و آنها ممکن است دسترسی شما به اینترنت را به افراد متخلف و منحرف در شبکه تاریک بفروشند و خانه شما را به یک پارک موضوعی perv تبدیل کنند.

احتمالاً مانند بسیاری دیگر از کاربران اینترنت خانگی ، روتر WiFi خود را دریافت کرده اید از ارائه دهنده خدمات اینترنت (ISP) شما. ISP ها برای فراهم کردن خط اصلی خود ، به ارائه برخی از اساسی ترین روترهای بازار مشهور هستند – در حالی که هنوز سرعت اتصال 2G یا 5G را به شما می دهند.

آنها میلیون ها روتر اصلی و فنی و ناچیز را فراهم می کنند – و آنها را به عنوان یک ویژگی برتر معرفی می کنند. هدف هم آژانس های جاسوسی و هم آدم های بد است. در حقیقت ، از آنجا که هکرها بیشترین تلاش های ناجوانمردانه خود را برای یافتن راه های جدید برای شکستن آنها انجام می دهند ، احتمال اینکه بتوانند از روتر جدیدی در یکی از این دستگاه های اصلی استفاده کنند ، نجومی پیدا می کند. این سوit استفاده به آنها یک کلید اصلی برای میلیون ها خانه می دهد.

علاوه بر این ، روتر ISP دارای کلیدها و رمزهای عبور پیش فرض است که خود شرکت را قادر می سازد از شما جاسوسی کند. فکر می کنید شرکتی که به شما امکان دسترسی ایمن به اینترنت را می دهد از حریم خصوصی شما نیز محافظت می کند. اما اینطور نیست. ISP ممکن است بگوید که برای حفظ کیفیت خدماتی که به شما می دهد به اطلاعات شما نیاز دارد. اما ISP شما همچنین در تلاش است اطلاعات خود را برای اهداف بازاریابی در دسترس نگه دارد. (19659006) و علاوه بر همه اینها ، آدرس IP که دسترسی هر روتر خاص به اینترنت را مشخص می کند شامل گره ها است.
با این حال ، اگر شما برای دسترسی به اینترنت به آدرس IP احتیاج دارید ، می توانید آن را برای هکرها مخفی کنید – حتی برای خود ISP خود.

، من برای کمک به اینجا هستم.

من این راهنمای رابط روتر را بر اساس تجربه خود در مطالعه و استفاده از تاکتیک های پیشرفته امنیت اینترنت برای بسیاری از نهادهای عمومی به عنوان یک متخصص فدرال ایجاد کرده ام. اما من همچنین یک مرد خانوادگی هستم – با ارادت عمیق به محافظت از کاری که خانواده ها در خانه های خود انجام می دهند. بنابراین اگرچه برخی از نکات تاکتیکی من برای کنترل روتر شما ممکن است به برخی از ابزارها و خدمات ویژه نیاز داشته باشد ، اما اکثریت قریب به اتفاق برای شما هیچ چیز هزینه ای ندارد و هر کسی می تواند آنها را انجام دهد
بهترین از همه این است که آنها لبخندهای صورت های ناراحت هکرها را پاک می کنند. آنچه را که من پوشش خواهم داد:

گذرواژه های روتر و WiFi
نام های شبکه WiFi
تنظیمات امنیتی رمزگذاری
به روزرسانی های امنیتی خودکار
کدهای دسترسی به اینترنت میهمان منحصر به فرد
کنترل های والدین
] دسترسی Backdoor Ping hacker

بعلاوه ، من در طول مسیر نکات دیگری را برای انتخاب و مدیریت رمزهای عبور خود به شما می دهم. و به طور کلی ، من همچنین به شما نکاتی اساسی در مورد مرور و جستجوی خصوصی بیشتر از آنچه در حال حاضر انجام می دهید ، می دهم ، از جمله استفاده از شبکه های خصوصی مجازی – یا VPN ها.

هدف اصلی راهنمای من ساخت روتر WiFi شما است از طریق هکرها به اینترنت ایمن تر دسترسی پیدا کنید – با استفاده از "کدها و مدارک معتبری" که فقط شما می دانید ، نه ISP یا حتی مهمانانی که ممکن است به خانه شما مراجعه کنند و لازم است با دستگاه های تلفن همراه خود به اینترنت شما وارد شوند.
با این حال ، همراه با کیفیت "دروازه مسکونی" که از ISP خود اجاره می کنید ، از همه کدهای دروازه آن نیز استفاده می کنید.
برخی از کدهای دروازه کنترل کننده روتر شما به صورت سنگی تنظیم شده اند – فقط برای اینکه دسترسی به اینترنت برای شما امکان پذیر باشد.
اما دیگران قابل کنترل هستند – رمز ورود ، نام شبکه (یا SSID) ، دسترسی مهمان ، استانداردهای رمزگذاری شما و موارد دیگر.

برای کنترل این موارد ، باید وارد رابط روتر خود شوید – کنسول آن. اما برای ورود به کنسول روتر ، به یک نام کاربری و رمزعبور نیز احتیاج دارید – اعتبارنامه مدیریت.
هر روتر ISP با نام کاربری و رمز عبور پیش فرض همراه است. ایده این است که به شما یا تکنسین ISP اجازه دهید روتر خود را با استفاده از اعتبارنامه اداری "جهانی" تنظیم کنید. این مدارک دانش عمومی است.

با این حال ، اگر این پیش فرض ها را برای دسترسی به روتر خود حفظ کنید ، همچنین می گویید ، "یو ، آقای فاکس – لطفا از مرغ های من محافظت کنید" ، زیرا هر هکر می تواند از کدهای دسترسی پیش فرض و هر بازدید کننده اهل فن در خانه شما می تواند به راحتی وارد روتر شما شود و با شکاف داخلی خود خراب شود.

نحوه دسترسی به تنظیمات روتر خود

روتر شما از نرم افزار سرویس تعبیه شده ای تشکیل شده است که آن را کنترل می کند. اصطلاح techies برای آن رابطه میان افزار است. سیستم عامل روتر متشکل از یک کنسول از دستورات است که رابط روتر شما است.

راه اصلی برای رفتن به کنسول روتر باز کردن مرورگر (از هر کدام که استفاده می کنید) ، به نوار آدرس بروید و موارد زیر را تایپ کنید:
"192.168.1.1"
این شماره معمولاً آدرس IP روتر است و شما را به صفحه ورود به سیستم کنسول روتر می رساند. صفحه به این شکل خواهد بود:

گاهی اوقات ، روترها از آدرس IP متفاوتی استفاده می کنند. اگر این آدرس را نمی دانید ، این چه کاری است باید انجام دهید:

1. در منوی شروع ویندوز "cmd" را تایپ کنید و Enter را لیس بزنید. این خط فرمان را باز می کند.
2. در خط فرمان "ipconfig" را تایپ کنید و Enter را کلیک کنید.
3. به "Ethernet" یا "WiFi" بروید – و لیست "Default Gateway" را پیدا کنید. این آدرس IP شماست.
4. آدرس را کپی کرده و سپس در نوار آدرس مرورگر خود جای گذاری کنید و به صفحه تنظیمات دسترسی پیدا خواهید کرد. در این مرحله ، باید نام کاربری و رمز ورود خود را وارد کنید. ورودی ها کدهای پیش فرض هستند که به همراه روتر ارائه می شوند. (اگر روتر خود را خریداری کنید می توانند کدهایی باشند که خودتان به آن اختصاص داده اید.)
5. اگر روتر شما کسی است که از ISP اجاره می کنید ، احتمالاً از کدهای پیش فرض سازنده روتر استفاده می کنید. در این صورت ، شما باید با کتابچه راهنمای همراه روتر مشورت کنید یا کدهای ISP خود را بخواهید.
6. نمی دانید دفترچه کتاب کجاست؟ مشکلی نیست: فقط روتر را برداشته و شماره سریال را در زیر آن جستجو کنید. سپس ، "راهنمای عملیاتی Router [Manufacturer] [Serial number] " را به صورت آنلاین جستجو کنید. همچنین می توانید به یک لیست جهانی از نام کاربری و رمزهای عبور پیش فرض روتر https://cirt.net/passwords مراجعه کرده و کدهای روتر خاص خود را پیدا کنید.

بدیهی است که این رمزهای عبور برای هکرها کاملاً شناخته شده است – و البته برای تکنسین ISP که ممکن است در منزل شما باشد تا به شما در راه اندازی روتر کمک کند.
با این حال ، نگران نباشید – فقط روتر مورد استفاده شما در خانه در خانه شما این پیش فرض ها را می پذیرد.
هنوز هم اگر شما بازدیدکننده ای از خانه خود دارید که کودک با تکنیک اما بدجنس را به همراه خود می آورد – پس ممکن است با مشکلی روبرو شوید.
بنابراین – نام کاربری و رمز عبوری را که برای دسترسی به روتر خود استفاده می کنید تغییر دهید.
توجه همه روترها روش خاصی برای تغییر اعتبار اداری پیش فرض خود دارند. من شما را تشویق می کنم که برای ایجاد تغییرات از راهنمای همراه با روتر (یا اطلاعات موتور جستجوگر) استفاده کنید.

در Netgear AC1450 ورود به کنسول روتر شما را به صفحه زیر می رساند:

می توانید گزینه ها را در کنار زبانه های سمت چپ ، به علاوه نمادهای آن در وسط ، مشاهده کنید که "وضعیت" این گزینه ها را نیز به شما می دهد.
روترها معمولاً ارائه می شوند دو زبانه بالا – "Basic" و "Advanced".

برگه Basic به شما اطلاعاتی در مورد روتر و آمار دسترسی به اینترنت می دهد. برگه Advanced گزینه های تغییر تنظیمات را به شما می دهد.
باز هم ترسو نباشید. در واقع ، بر روی تمام برگه های موجود کلیک کنید تا ببینید روتر شما چه پیشنهادی ارائه می دهد.

بله ، من می دانم که فکر می کنید چیزی را پیچیده می کنید و باید به ISP خود اعتراف کنید که فقط اعتماد ندارید روتر یا تنظیماتی که ISP بر روی شما اعمال می کند.
بها! کنترل را به دست گرفتن. واقعاً آسان است – و مانند هر مرحله برای ایجاد رایانه ، لپ تاپ ، رایانه لوحی یا دستگاه خود به روشی که می خواهید کار کنید ، شما همیشه تصمیم دائمی ("معمولاً درخواست") یا "لغو" را خواهید داشت.
به من اعتماد کن: من اینجا هستم تا مطمئن شوم نیازی به عقب رفتن نیست.

شما برای دسترسی به اینترنت از طریق روتر خود از رمز عبور WiFi استفاده می کنید ، اما آیا می دانید که شبکه شما دارای کد شناسایی است ، این می تواند یک خطر جدی باشد؟
این "نام شبکه" WiFi شما (شناسه سرویس یا SSID) است که برای تعیین "کانال ها" (یا شبکه هایی) که ISP شما برای دسترسی به وب به شما می دهد استفاده می شود. به طور خلاصه ، این نام شبکه ای است که همسایگان شما می توانند ببینند. اوه ، و همچنین مجرمان سایبری و افرادی که می خواهند پرستار بچه پرستار شما را هک کنند.

با کلیک روی نمادی که "تنظیمات شبکه و اینترنت" شما را نشان می دهد ، SSID را در رایانه یا دستگاه همراه خود پیدا خواهید کرد. (هنگامی که از اتصال اینترنت خود جدا می شوید ، روی این تنظیمات> نام شبکه خود کلیک می کنید تا دوباره وصل شوید. بیشتر افراد از هم از رمز عبور و هم از SSID ای که ISP شما به عنوان کد پیش فرض با روتر به آنها داده استفاده می کنند. مشکل این است که ISP شما احتمالاً یک رمز عبور منحصر به فرد برای هر مصرف کننده ارائه نمی کند. به عنوان مثال ، ممکن است "stormynight 465" را به یک کاربر اختصاص دهد ، در حالی که "stormynight327" را به کاربر دیگری اختصاص دهد. بعلاوه ، یک ISP به طور معمول یک نام SSID اختصاص می دهد که شامل نام ISP خود می باشد – برای مثال "MyComcast5G1234".

بله ، حدس می زدید. این پیش فرض ها همان چیزی است که هکرها به دنبال آن هستند. اگر آنها بدانند که ارائه دهنده خدمات شما کیست ، می توانند شروع کنند حدس زدن نوع روتر شما. این زمانی است که آنها حمله بی رحمانه را شروع می کنند – وارد کردن تمام ترکیبات احتمالی کدهای عددی برای یافتن رمز عبور. البته ، دانستن برخی از پیشوندهای رمز عبور که ISP شما اختصاص می دهد ، ممکن است یک فاکتور ضعف برای شما باشد هر هکر.

چرا اجازه می دهید شخص دیگری برای شما گذرواژه شخصی تعیین کند؟ بنابراین اکنون این دو شناسه دسترسی به اینترنت را تغییر دهید – و برای تغییر دادن آنها به صورت دوره ای ، نکته ای را بیان کنید.

نحوه تغییر رمز عبور WiFi خود

قبل از شروع ، به کتابچه راهنمای خود نگاهی بیندازید (یا اطلاعات موتور جستجوی خود) برای برگه های روتر برای تغییر رمز عبور خاص خود. نحوه کار با روتر نمونه من به شرح زیر است:

1. در صفحه "Basic Home" ، روی برگه "Advanced" در بالا کلیک کنید. این شما را به صفحه "Advanced Home" می رساند:
2. روی "WPS Wizard" كلیك كنید. به پایین در کنار صفحه "مدیریت" بروید. کلیک کنید.
3. گزینه های فرعی شامل "تنظیم رمز عبور" است که شما را به صفحه زیر می رساند:
4. روی "رمز عبور قدیمی" کلیک کنید و رمز عبور را وارد کنید.

روی "تنظیم رمز عبور" کلیک کنید و رمزعبور جدید و منحصر به فرد خود را وارد کنید (به جعبه متن 1 مراجعه کنید). روی "تکرار رمز جدید" کلیک کنید و رمزعبور جدید و منحصر به فرد خود را دوباره وارد کنید

توجه : با کلیک بر روی "فعال کردن بازیابی رمز عبور" در صورت فراموش کردن در جاده ، به شما کمک می کند آن را بازیابی کنید. با این حال ، این همچنین رمز عبور شما را به "مدیریت" – یعنی ISP شما ، که نمی خواهید رمزعبور خود را داشته باشید ، باز می گرداند (برای جعبه ابزار مدیریت رمز عبور که به شما امکان می دهد این جعبه را علامت نزنید ، به Textbox 2 مراجعه کنید). [19659006] قبل از اینکه به شما بگویم چگونه SSID خود را تغییر دهید – نام شبکه خود را – باید چیزی در مورد چگونگی بسیاری از شما (البته نه شما!) در مورد گذرواژه های انتخابی خود فکر نکنید.

چگونه آیا رمز عبور خود را درست انتخاب می کنم؟

گذرواژه ها عبارتند از گذرواژه ، گذرواژه است ، نه؟ این چیزی است که هکرها امیدوارند شما باور داشته باشید. در عوض ، فقط به این فکر کنید که از چند گذرواژه استفاده می کنید. چند حساب اجتماعی دارید؟ چند حساب خرید دارید؟ برای دسترسی به فروشگاه برنامه های مرورگر خود ، یک گذرواژه ایمیل ، گذرواژه اینترنت و گذرواژه نیز دارید.
عجب ، چیزهای زیادی برای یادآوری است. شما ممکن است "از پسورد خود خسته شوید" – این همان چیزی است که ما کارشناسان آن را صدا می کنیم. این به معنای ساده این است که شما از ترکیبی از کدهای الفبا و عددی مشابه بارها و بارها استفاده می کنید.

بسیاری از کاربران – حتی مقامات عالی رتبه دولتی – تمایل دارند رمزعبور را انتخاب کنند که نمی توانند فراموش کنند ، مانند "123456789 " این رمزعبورترین و شناخته شده ترین رمز ورود از زمان "کنجد باز" است. شاید با خلاقیت کمتری ، کاربران شماره تلفن خود را انتخاب کنند. بنابراین با ارائه یک اورژانس خانوادگی جعلی ، مهاجمان می توانند به راحتی شما یا افراد نزدیک به شما را برای گرفتن رقم دستکاری کنند. شما باید رمز عبور مناسب را انتخاب کنید. در اینجا بهترین نکات من برای مدیریت رمزهای عبور وجود دارد:

1. از گذرواژه های پیچیده ("longtail") استفاده کنید – حاوی نام های عددی و نمادشناسی برای گذرگاه.
2. با رمز عبور خسته نشوید – برای هر حساب یا برنامه متفاوت از یک رمز عبور متفاوت استفاده کنید که به آن احتیاج داشته باشد.
3. یک س securityال امنیتی دشوار برای هر حساب انتخاب کنید – یا از پاسخ های غلط برای س questionsالات آسان استفاده کنید. تفاوت بین سایت های "http" و "https". "s" اضافه شده در http بدان معنی است که یک وب سایت امن است. هرگز حسابهای محافظت شده با رمز عبور را راه اندازی نکنید و یا فقط در سایتهای "http" خریدی انجام ندهید.
4. استفاده از عبارت عبور به راحتی به خاطر سپرده شود. این عبارت را پس از یک خط در فیلم یا قطعه ادبی مورد علاقه خود قرار دهید: "hastalavistababy" یا "statelyplumpbuckmulligan". اما عنصر دیگری را اضافه کنید تا حدس زدن دشوارتر شود – و آن را در وسط بچسبانید. مثلاً یک عدد باج. بنابراین "hastalavistababy" می شود "hastalavis7103tababy".
5. گذرواژه WiFi خود را به مردم ندهید – خصوصاً افرادی که برای یک ثانیه وارد شده اند ، مانند فروشندگان و تعمیرکاران. به آنها بگویید فقط از داده های تلفن همراه خود استفاده کنند.
6. رمز ورود خود را (حتی روتر خود) به طور منظم و دوره ای تغییر دهید.

رمز ورود شما برای دسترسی به اینترنت نقطه حمله بی رحمانه ای است که در آن هکرها با کوبیدن بر روی صفحه کلیدهایشان زندگی خود را تأمین می کنند تا زمانی که ترکیبات انبوه رشته های کد الفبایی به یک ضربه برسد. که کار می کند Bing ، bing ، bing – این دستگاه اسلات وگاس آنهاست.

How to Change SSID

دوباره ، یافتن نام شبکه خود در رایانه ، لپ تاپ یا دستگاه تلفن همراه آسان است. می توانید با کلیک کردن روی نماد WiFi در نوار وظیفه پایین یا دسک تاپ خود ، یا رفتن به تنظیمات و کلیک روی برگه "WiFi" به آن برسید.

اگر تعیین نام را از نام پیش فرض تغییر نداده اید ارائه شده توسط ISP شما ، پس از آن می توانید به راحتی و با احتمالاً تعداد دیگری از کد یا کد دیگر آن را به عنوان نام ISP خود تشخیص دهید. با این حال ، هنگامی که بر روی نمادی کلیک می کنید که SSID شما را نشان می دهد ، آن صفحه خاص نه تنها شبکه خود را نشان می دهد ، بلکه همچنین ممکن است در محدوده پخش مسیر شما باشد – از جمله همسایگان شما.

اما بگذارید بگوییم محل اقامت شما نزدیک یک کانون WiFi عمومی – مانند یک کافه. هر متجاوز ممکن است بر روی آن شبکه کلیک کرده و سایر نام های شبکه اطراف را نیز مشاهده کند.
بنابراین اگر هنوز از ISP خود استفاده نمی کنید ، این متجاوز اکنون نام ISP شما را خواهد داشت. او همچنین می تواند نوع روتر مورد استفاده خود را محدود کند ، فقط با دانستن نوع روترهای ابتدایی که ISP اجاره می دهد.

مهم این است که مانند رمز عبور روتر خود ، نام شبکه را به چیزی تغییر دهید امن.

از نام خانوادگی ، نام خیابان یا شماره تلفن خود استفاده نکنید. از نام حیوان خانگی یا هر چیزی که ممکن است هویت شما یا خانواده شما را به نام شبکه پیوند دهد استفاده نکنید. فقط برای سرگرمی با همسایگان ، موارد دلخواه من "Nunyobusiness" ، "FBIKeepOut" ، "Whyyawantoknow" و "Iknow WHoyourare" است.

آخرین نکته: راهنمای ارائه دهنده خدمات اینترنتی شما ممکن است شما را نسبت به تغییر تنظیمات شبکه اخطار دهد. چرا؟ در تجربه تاکتیکی من ، دلیل این امر همان است که چرا ISP شما نمی خواهد پیش فرض های آنها را تغییر دهید – تغییر نام "شبکه" تولید کننده به این معنی است که دیگر نمی تواند شما را به این راحتی ردیابی کند.

برای Netgear AC1450 ، می توانید نام شبکه را در "تب Basic" تغییر دهید (برخلاف انتظار):

• به صفحه اصلی "Basic" بروید (قبلا نشان داده شده است) و روی "Wireless" کلیک کنید – خواه زبانه کناری یا نماد مرکزی را لمس کنید. این صفحه ای است که دریافت خواهید کرد:
• به پایین كادر «عبارت عبور» بروید. نام شبکه جدید خود را وارد کنید.

به بالا به بالا بروید و روی "اعمال" کلیک کنید

پروتکل های رمزنگاری داده هایی را که شما را به وب سایت ها باز می گرداند و از آنجا بر می گردانند ، مخلوط می کنند). متجاوزان و هکرهایی که می خواهند محل زندگی شما را در اینترنت رهگیری کنند ، ممکن است بدانند که شما خود در اینترنت هستید ، اما داده های مخلوط پذیر غیرقابل شناسایی است ، بنابراین اساساً بی فایده است که مهاجمان شما را برای خرید یک محصول با کارت اعتباری در آمازون دنبال کنند.

روتر شما استانداردهای رمزگذاری دسترسی WiFi شما را کنترل می کند. با این حال ، ISP های همیشه این پروتکل ها را به طور پیش فرض روشن نمی کنند. چرا؟
خوب ، برخی می ترسند که بر عملکرد تأثیر بگذارد ، یا فقط از اهمیت آن آگاهی ندارند. دیگران می خواهند محل زندگی شما در اینترنت را تحت نظر داشته باشند ، زیرا آنها می توانند تنظیمات وب سایت شما را به عنوان بخشی از صنعت عظیم تجزیه و تحلیل داده های مصرف کننده ، به دلالان داده بفروشند. اما نگران نباشید به راحتی می توانید این کار را انجام دهید .

متداول ترین انواع امنیتی WiFi WEP، WPA و WPA2 است.

WEP مخفف Wired Equivalent حریم خصوصی. این پروتکل رمزگذاری بی سیم اولیه برای شبیه سازی رمزگذاری موجود در شبکه های سیم دار سنتی بود. با این حال ، هکرها خیلی سریع کدهای امنیتی رمزگذاری WEP را شکستند و WiFi Alliance (استانداردهای رمزگذاری بی سیم را ایجاد و تنظیم می کند) با پروتکل جدیدی – WPA ارائه شد.
هنگامی که به تنظیمات رمزگذاری روتر می روید ، هرگز آن کادر تأیید WEP با علامت را نداشته باشید.

WPA – یا دسترسی محافظت شده از WiFi – در سال 2004 آغاز به کار کرد و بسیاری از شکاف های امنیتی WEP را برطرف کرد. با این حال ، این فقط یک پروتکل توقف بود ، زیرا به فناوری Advanced Encryption Standard (AES) مجهز نبود.

AES اساساً مجموعه ای از رمزگذارهای رمزنگاری یا بسته های داده است که توسط رمزگذاری می شوند الگوریتم های بین یک سرور و یک دستگاه. اتحاد WiFi چند سال بعد با انتشار WPA2 (AES) این مشکل را برطرف کرد. این استاندارد و قوی ترین پروتکل رمزگذاری بی سیم تا سال 2018 بود ، زمانی که اتحاد WPA3 را منتشر کرد و فناوری AES بسیار قوی تری را ارائه داد. واضح است که WPA3 در همه روترها در دسترس نیست ، اما به این منظور است که از امنیت بیشتری برای گذرواژه های ضعیف و نقاط WiFi عمومی مانند هتل ها و فرودگاه ها محافظت می کند.

نکته اصلی: اگر روتر شما فقط WEP یا فقط WPA ارائه می دهد – برو و یک روتر جدید برای خودت تهیه کن. اگر گزینه ای بین WPA2 و WPA3 را ارائه می دهد – با WPA3 همراه باشید.
نحوه روشن كردن استاندارد رمزگذاری WPA
از آنجا كه روتر Netgear AC1450 در سال 2014 تولید شده است ، گزینه WPA3 را ارائه نمی دهد. در عوض ، چندین گزینه امنیتی WPA برای WPA2 ارائه می دهد.

توجه : با راهنمای روتر یا اطلاعات موتور جستجوگر خود مشورت کنید تا رابط صحیح "گزینه امنیتی" را پیدا کنید. (ممکن است در زیر "امنیت وب سایت" یا نام دیگری ذکر شده باشد – بنابراین فقط کافیست عبارت "Setting / Change your WPA" را جستجو کنید.)

On the Netgear AC1450 – برو به صفحه اصلی کنسول روتر.

1. کلیک کنید زبانه بالا "Advanced".
2. روی زبانه کناری "WPS Wizard" کلیک کنید. با این کار صفحه زیر نمایش داده می شود: کنسول رابط ، ممکن است این نوع صفحه نمایش از شما بخواهد که اجازه دهید تنظیمات را خودتان ادامه دهید.
   این همان کاری است که می خواهید انجام دهید – کنترل خود را در دست بگیرید. اما به یاد داشته باشید: اگر در مسیر اشتباه تغییر هستید – در روتر خاص خود ، همیشه می توانید یک صفحه را لغو کنید یا گزینه "بازگشت به قبلی" را داشته باشید. با این حال دلگرم باشید – اگر از عکسهای صفحه 6 ساله روتر Netgear که به شما نشان می دهم پیروی می کنید ، در این صورت می توانید تعداد انگشت شماری از تنظیمات روتر را که کنترل خواهید کرد ، پیدا کنید. جدیدتر باشید.

   بنابراین اکنون استاندارد رمزگذاری AC1450 خود را تنظیم کنید: "تنظیمات بی سیم" را کلیک کرده و کلیک کنید.

3. به زبانه های کناری در بخش "گزینه های امنیتی" بروید و بر روی WPA2-PSK (AES) کلیک کنید.

توجه : در این روتر خاص ، همچنین باید یک عبارت عبور در جعبه زیر وارد کنید. روترهای جدید دیگر این شرط را ندارند. اگر روتر شما این کار را انجام می دهد ، کافی است پسورد را در جایی بنویسید اگر مجبور شدید دوباره این مورد را تغییر دهید. (یا از یک برنامه مدیریت رمز عبور استفاده کنید.) هنگامی که روی بالاترین استاندارد امنیتی ارائه شده در روتر کلیک کنید ، به هر حال آن را دوباره تغییر نمی دهید.

ممکن است گزینه های دیگری را مشاهده کنید. "TKIP" یک کلید قدیمی است که باعث می شود روتر در صورت لزوم فراتر از WEP باشد. "Enterprise" فقط به این معنی است که گزینه امنیتی همان گزینه ای است که یک شرکت و نه محل اقامت از آن استفاده می کند.

فقط لازم است به خاطر بسپارید – دکمه های روتر WPA2 یا WPA3 خود را انتخاب کنید (بدون PSK یا بدون آن تعیین) که دارای " AES " در پرانتز است.

هنگامی که در آن هستید ، "WPS" را بر روی هر روتر خاموش کنید. WPS به معنای راه اندازی محافظت شده از WiFi است. این به عنوان یک ایده خوب آغاز شد – پروتکلی که به شما امکان می دهد رمزهای عبور را برای اتصال دستگاه ها (مخصوصاً کنسول های بازی) به روتر خود دور بزنید. در عوض ، شما دستگاه را متصل می کنید و به راحتی یک دکمه در روتر فشار می دهید یا یک پین 8 رقمی را وارد می کنید که در صفحه دستگاه درخواست می شود.

با این حال ، زیرا این یک بای پس رمز عبور است ، هکرها راه هایی برای سو explo استفاده از آن پیدا کردند ، brute force – به نوبه خود رمز WiFi شما را آشکار می کند.
مشکل دیگر این است – این ویژگی WPS به طور معمول با روتر ISP شما به طور پیش فرض روشن می شود.
آن را خاموش کنید.

On Netgear AC1450 –

1. از جایی که می خواهید "گزینه های امنیتی" خود را تغییر دهید (برگه "WPS Advanced Wizard") بروید ، به پایین "تنظیمات بی سیم" بروید و روی آن کلیک کنید.
2. پایین بروید و "تنظیمات پیشرفته"
3. کلیک کنید در "تنظیمات بی سیم"
4. روی کادری که می گوید: "غیرفعال کردن پین روتر" کلیک کنید. (توجه: در این رایانه خاص ، پین روتر توسط WPS کنترل می شود ، بنابراین PIN غیرفعال کردن WPS را غیرفعال می کند.)
5. مجدداً برای یافتن و غیرفعال کردن WPS با راهنمای روتر یا اطلاعات آنلاین خود مشورت کنید.

توجه : در صورت موجود بودن ، روی کادر تأیید به روزرسانی خودکار پروتکل های امنیتی کلیک کنید. امنیت سایبری یک روند مداوم است. هکرها مرتباً راههای جدیدی برای خزش پیدا می کنند و افراد خوب با استفاده از به روزرسانی های امنیتی آنها را کشف و مسدود می کنند.

روترهای ISP باید به روزرسانی سیستم عامل خودکار را ارائه دهند تا اطمینان حاصل شود که هرگونه رفع مشکل امنیتی به شبکه شما می رسد. همه روترها این ویژگی را ارائه نمی دهند ، بسته به سن آنها. کسانی که این ویژگی را دارند ممکن است این کادر به عنوان تنظیمات پیش فرض علامت گذاری نشده باشد.
فقط به بخش سیستم عامل بروید و آن را روشن کنید.

شما دوستان خود را دوست دارید و دوست دارید که آنها از شما بازدید کنند. با این حال ، حداقل برای برخی از زمان بازدید خود ، بینی آنها در دستگاه تلفن همراه خود است یا می خواهند لپ تاپ خود را به شبکه شما متصل کنند – امیدوارم که به صورت اسلایدی از عکسهای تعطیلات خود ارائه نشود. در هر صورت ، س inevال اجتناب ناپذیر این خواهد بود: " رمزعبور WiFi شما چیست؟ "

احتمالاً زیاد در این مورد فکر نکرده اید. در حقیقت ، ممکن است اینگونه باشد که به آنها بگویید وقتی برای اولین بار از در وارد می شوند چیست. اما مهمترین احتیاط این است: آیا می دانید دستگاه آنها کاملا عاری از بدافزار یا اشکالات دیگر است؟ اگر اینگونه نباشد ، شبکه شما آلوده می شود – که ممکن است به نوبه خود با خود به محل کار یا دوستان دیگر ببرید و شبکه های آنها را آلوده کنید. علاوه بر این ، شما مطمئن نیستید که آنها ممکن است در هنگام بازدید از چه سایتهایی بازدید کنند – سایتهایی که ممکن است حاوی کدهای مخربی نیز باشند.
خوشبختانه ، بیشتر روترها شبکه های مهمان را ارائه می دهند که می توانید از شبکه خانگی عادی خود جدا کنید. [19659053] در Netgear AC1450:

1. به صفحه اصلی بروید و روی بالای صفحه "Advanced" کلیک کنید.
2. از زبانه های کناری به پایین "WPS Wizard" بروید. (تاکنون ، شما با آن آشنا هستید.) کلیک کنید.
3. به پایین "تنظیم" بروید. کلیک؛ به پایین به "شبکه مهمان" بروید. این صفحه ای است که مشاهده خواهید کرد.

همه برگه ها نمایش داده نمی شوند. اگر به پایین پیمایش کنید ، برگه ایجاد نام شبکه مهمان خود را پیدا خواهید کرد.
دوباره – مانند نام شبکه خود (SSID) – نام شبکه مهمان ایجاد نکنید که هویت شما را به خطر بیندازد. از آنجا که مرا دنبال می کنید ، همچنین برگه های جانبی گزینه امنیتی را که باید کلیک شوند ، یادداشت می کنید. دوباره ، "WPA2-PSK (AES)". می بینید که این کار چقدر آسان می شود؟

اکثر روترها دسترسی به دستوراتی را فراهم می کنند که به شما امکان می دهد دسترسی و استفاده از اینترنت فرزندانتان را کنترل یا تنظیم کنید.
برگه "کنترل والدین" نیز احتمالاً در صفحه اصلی شما قرار دارد ، در بخش "پایه". در Netgear AC1450 ، صفحه همان صفحه ای است که قبلاً دیده اید (و بسیاری دیگر از سازندگان روتر نیز کنترل والدین را به راحتی قابل مشاهده می کنند).

می بینید که کادر وضعیت برای کنترل والدین "فعال نیست". با این حال ، پس از کلیک بر روی آن ، شما را به یک وب سایت جداگانه می برد تا استانداردهای کنترل خود را تنظیم کند. همه روترها شما را از سایت خارج نمی کنند ، اما آنها به شما توضیح مفصلی درباره گزینه های کنترل و روشهای ساده اجرای آنها می دهند.
هنگامی که کنترل والدین خود را پیکربندی کنید ، روی دکمه "اعمال" یا "کلیک کنید" مرا به صفحه وضعیت ببر. " نماد وضعیت کنترل والدین اکنون "فعال شده" را نشان می دهد.

آخرین تنظیماتی که باید با آن روبرو شوید چیزی است که به عنوان پینگ شناخته می شود.

پینگ یکی از اجزای پروتکل پیام کنترل اینترنت (ICMP) است. The ICMP is an IP diagnostic application that your router uses to create error messages when server network problems are blocking the flow of data to or from websites. It consists of several error codes.

Ping, however, is not an “error” – Its basic function is merely to indicate whether a server is online. Ping consists of two codes – echo request and echo reply. You make a request by sending data packets to the server; the server replies with data that acknowledges the request. Some users apply Ping to test their connection speed.

Beyond this dubious utility of Ping, it also provides a way for hackers to “Ping” public WAN IP addresses to check whether they’re valid. So turning it on in your router (or not disabling it) runs the risk of being identified by IP scanners.

The Ping function resides in the Wide Area Network (WAN) interface of a router.

1. Go to the home page. and click on the “Advanced” tab on top.
2. Scroll down to the side tab “WPS Wizard,” and click.
3. That brings you to the “Settings” tab. Click, and then scroll down to “WAN Setup”. Click, and you’ll get the following screen:

 

Note: On this screen, the Ping option is called: “Respond to Ping on Internet Port”; You’ll see that the checkbox boxed isn’t marked—meaning that Ping is already disabled, so you don’t need to check it. On other routers, the WAN setup option for Ping may be “Disable Ping” (so check the box if it’s not already).

All of the router-configuration tips and tools I’ve just given you will make your home network much more secure, and that’s a fact. But remember, these are just the first important steps along the way to online safety and security.

Hackers have other ways of cracking your privacy. And if you have kidsthe different online threats they face – and the special attention they require -will make you strongly consider the following online security tips I’m offering.

Use private search engines

The most popular search engines that you may be using to find the information you need at specific sites – Google, Bing, and Yahoo – have access to your search history and the websites you visit, and leave tracking cookies on your device. Their intent is to create profiles of you that are instrumental for targeted advertising in league with data brokers.

However, several high-quality search engines are available alternatives that don’t release information about your searches or website visits. You’ll find the safest, most private right here.

Startpage, a secure search engine

Use private browsers

As with search engines, the most popular browsers for navigating to websites – Chrome, Safari, and Internet Explorer – also collect and process information that can reveal your identity, including the personal passwords they promise to manage securely for you. Look into the following private browsers for better, more secure browsing.

Invest in a Virtual Private Network (VPN)

The most secure way to go online and navigate safely and anonymously is to subscribe to a VPN. In a nutshell, here’s how a VPN protects you:

• VPNs Mask Your IP Address – An IP address is the access point you use to connect to the internet. VPNs offer a vast network of remote servers throughout the world, sometimes numbering in the thousands. Each server offers its own IP address. VPNs let you choose which IP address you want to use, legally, to mask the one your prying-eye ISP offers. The masking IP address hides your identity and your location. It’s even invisible to your ISP—which knows you’re logged onto the internet but only to an unidentifiable VPN server.
• Advanced VPNs also offer a strict “no-logs” policy – Your own ISP logs your online activity so it can supposedly monitor the performance of your online experience (or, in reality, to sell that data to data brokers). High-quality VPNs don’t maintain any files or records of your ISP address, connection time, or online settings or activity.
• VPNs use “tunneling” encryption technology. It consists of both data encryption and data encapsulation (each piece protected) in which the flow of data “tunnels” from the remote server though the anonymous IP address, to the computer or device you’re using on the internet. The remote servers break down website and app data codes into minute packets of information before they enter the data transfer tunnel, encrypting them and shielding them in a layer of control information. At the end of the tunnel, the VPN uses a unique algorithmic key to un-encrypt and un-shield the data, in the exact form the website or app presented them.
• VPNs use AES-256 Encryption. The 256-bit AES protocol that VPNs use is certified by the National Institute of Standards and Technology of the U.S. Department of Commerce for use throughout the U.S. Government. It is considered the “gold standard” of encryption technology.

Find out more about how to get a fast VPN and which are the best out there.

As an alternative, you can look into proxy servers. A proxy server is an anonymous gateway between your computer and websites. Like a VPN, it hides your server IP address – but by using its own IP address, so your ISP doesn’t know who or where you are. It also encrypts data requests and transfers. This alternative holds less additional security features, and require some technical know-how.

Some of the high-quality proxy servers include Luminati, MyPrivateProxy (MPP), StormProxies, HighProxies, InstantProxies, Proxy-n-VPN, BuyProxies, Microleaves, YourPrivateProxy 6, Oxylabs.io, and Proxify.

Find out whether you’ve been compromised – either by hackers or breaches

Forewarned is forearmed; Here are some tools to find out more about the status of your online privacy and anonymity:

• The Electronic Frontier’s Panopticlick tool tells you how well you’re protected against non-consensual Web tracking.
• BrowserLeaks lets you know how your device is configured to protect your personal identity data. It’s a site designed particularly for tech-savvy online users, but casual users will find it of interest as well.
• Mybrowserinfo shows you your IP address and information about your browser settings, including whether browser firewall protection and (SSL) encryption technology are enabled.
• At have i been pwned? you can enter your email address to determine whether you have an account that has been compromised by a data breach.

As you saw in this guide, a router’s firmware is a filled with holes to begin with, when you get it from your ISP. Therefore, many experts insist that you purchase your own router for better security. Most of the routers that ISPs rent to you are not the top of the line of the manufacturer’s makes and models. In addition, if hackers find out which ISP you subscribe to, they’ll also know which routers your ISP offers. If those specific routers have “backdoor” weaknesses well-known in the hacking community, hackers will come in without knocking. In fact, some experts suggest that you choose a commercial-grade router that small businesses would use.

An advanced Linksys router, that goes for about $150

 

Yeah, it’s going to cost you more than the $10/month you pay for your ISP router, but think about it this way: A secure, sophisticated router – one that automatically upgrades security and encryption settings, for instance – is an investment. A High-End router might cost you $120 to $200, But you’ll reach such cost after a year or two with your leaky ISO router anyway. Such an investment isn’t for every household, it will give you a safer network, with better control.

My role as a security advisor took me to many places, and I’ve faced some advanced threat actors in my days. And while I try not to take my work home, some practices are just essential for every family man: safer router settings, home network control, safer browsing and I’d add a VPN. I have shared these practices with you because I know that while internet access is a miraculous privilege, it doesn’t come without perils. I don’t want anyone to take that privilege or its perils for granted. Many innocent users have had their accounts hacked or breached – and from that has come not only frustration and angst, but also tragedy. So please, take these WiFi security practices into your own homeso your family can enjoy everything the web has to offer without fear.

Privacy Alert!

Your data is exposed to the websites you visit!

The information above can be used to track you, target you for ads, and monitor what you do online.

VPNs can help you hide this information from websites so that you are protected at all times. We recommend NordVPN — the #1 VPN out of over 350 providers we've tested. It has military-grade encryption and privacy features that will ensure your digital security, plus — it's currently offering  68% off.

Visit NordVPN